Uitgeput maar zonder hoofdpijn werd ik wakker. Om half drie 's ochtends. Hoezo jetlagged? Maar goed, de hoofdpijn was dus in ieder geval weg. Een beter begin dan het einde van gisteravond! Vandaag op de planning: ontbijt, teamwork en een bezoek aan de Rabobank in New York, met daar nog heel veel op het programma. Beginnen met ontbijten dan maar. Met een groepje ging ik richting Café 18. Ik weet niet wat ik verwacht had, maar dat in ieder geval. Het is een soort kruising tussen een supermarkt en een café. Je kunt er flessen water kopen, crackers, maar ook muffins, sandwiches bestellen, zelfs hele vleesmaaltijden samen stellen (zelfs om half negen ja). Omdat mijn maag er nog niet heel veel zin in had heb ik een zakje BBQ-rijstwafels aangeschaft (die nu nog ongeopend op mijn koffer liggen trouwens) en vooral heel veel water gedronken. In het hotel verzamelden we om negen uur. We gingen in groepjes uiteen om ons voor te bereiden op de dag: één groepje ging aan de slag met de presentatie die we voor de Rabobank gingen houden, één groepje hield zich bezig met de verslaglegging, en één groep ging aan de slag met vragen die we wilden stellen na de presentaties van de Rabo NY en de gasten die zouden presenteren.

Na alle overleggen gingen we, lopend op topsnelheid, richting de Rabo. Het gebouw is heel anders dan we in Nederland kennen: toen we ervoor stonden konden we nog niet zien dat het van de Rabo was, want grote borden of lichtreclames zoals thuis zijn er niet. Met de lift gingen we op topsnelheid naar de 37ste verdieping (wat een uitzicht!), waar we ontvangen werden door de mensen van de Rabo NY. Hoewel we een superformele setting hadden verwacht, viel dat ontzettend mee. Er werd ons op het hart gedrukt om vooral vragen tussendoor te stellen en we mochten iedereen gewoon bij de voornaam noemen etc. We kregen eerst een presentatie van iemand uit Nederland. Hij legde(in het Nederlands, jeej!) uit dat de Rabo zich in Amerika anders heeft gesetteld dan in Nederland. Ze richten zich niet op “burgers”, om het zo maar even te zeggen, maar zijn exclusief gericht op de bedrijvensector, vooral food en agri-industrie.

Na hem kwam er nog een manager aan het woord, die veel wist te vertellen over de start van Rabo in het buitenland. In '81 werden de eerste internationale stappen gezet, en wel naar NY. Het was best moeilijk, vooral om naam te maken, omdat niemand het begreep of uit kon spreken. Robo-bank? Rob-a-bank? En ga zo maar door. Inmiddels heeft de Rabo New York 7 locaties in Amerika met 555 werknemers, in plaats van 1 locatie en 15 werknemers. Ten slotte (voor de pauze dan) kwam er een man aan het woord die binnen de Rabo bezig is met 'Corporate Social Responsibility', dus zeg maar wat voor taak het bedrijf heeft op het gebied van het verbeteren van de samenleving. In het geval van de Rabo NY het stimuleren van duurzame projecten en het inzetten op duurzame energie. Want in 2050 zullen er 9 biljoen mensen op de aarde rondlopen. Hoe kun je die zo duurzaam mogelijk voeden? Hoe kun je het even van mensen praktischer maken zonder de natuur te belasten? Hoe zit het met de drie P's: Profit, People, Planet? In welke volgorde komen die? Natuurlijk is het wel nodig voor de Rabo om winst te maken, omdat ze anders niet kunnen investeren in dit soort projecten.

Wat een boel tekst hè! Om het een beetje leesbaar te houden, staat de rest van dit avontuur in Deel 2!