De film begint een paar maanden na de eerste film. Watson, gespeeld door Jude Law, heeft zijn partner Sherlock, gespeeld door Robert Downey Jr, al een tijd niet gezien en besluit langs te gaan om hem uit te nodigen voor zijn bruiloft met zijn aanstaande vrouw. Sherlock heeft in de tijd dat ze elkaar niet hebben gezien niet stil gezeten en heeft een reeks opvallende incidenten weten terug te leiden naar één man: professor James Moriarty. Als Moriarty het vervolgens op Sherlock gemunt heeft gaan de mannen op avontuur om deze duistere professor te ontmaskeren, aangezien de man plannen maakt om een wereldoorlog te ontketenen.
Beeld
Zoals we gewend zijn van de Rock ‘N Rolla-regisseur is A Game Of Shadows een waar spektakel voor het oog. Explosies, de sets, het oude Londen: alles ziet er bijzonder mooi uit op het witte doek. In Sherlock Holmes gaat het om de details, die je later in de film weer nodig gaat hebben om het te snappen – en Guy heeft alles duidelijk in beeld gebracht, zodat je niet het gevoel hebt dat je iets mist. Heel veel mensen die ik spreek storen zich aan de slow motion scenes die erin zitten. Diezelfde mensen waren daar ook al geen fan van in het eerste deel. Ik vind het zelf wel een mooie stijl en eens een aangename afwisseling van al die repetitieve actiescenes die je in de gemiddelde donderdagavond-SBS6-film ziet.
Geluid
Het geluid is net als het beeld een feestje. Je hoort weinig van de nasynchronisatie en de balans zit goed in elkaar. De soundtrack vormt een logisch vervolg op die van het eerste deel en past goed in de stijl van de films. Op de juiste momenten de juiste cues, maar dat heb je al gauw als de soundtrack speciaal voor film is gemaakt.
Te moeilijk
Nadat ik de film maandag had gezien ging ik er nog eens goed over nadenken – en ik denk dat de makers het zichzelf veel te moeilijk hebben gemaakt. Het verhaal zit goed in elkaar, alles klopt ook wel en Ritchie heeft opnieuw bewezen een goede Hollywoodregisseur te zijn, maar het is te veel. Ik vind persoonlijk dat het script veel te vol zat met verhalen die verteld moesten worden. De mannen rijden, vliegen en varen van hot naar her en op elke plek waar ze komen, komen ze midden in het slagveld terecht. Er gebeurt zo enorm veel dat het gewoon te veel is voor 2 uur. Bijvoorbeeld: er zit een verhaal over een zigeunervrouw in van wie de broer bij het Franse verzet zit. De ex-vriendin van Sherlock speelt ook een grote rol. Dan is er nog de broer van Sherlock. Watson gaat trouwen en gaat op huwelijkreis. Er is een enorme scene in een trein in Engeland en dan is er nog London, Parijs en een wapenfabriek in Duitsland. Het is gewoon net iets te veel.
Aangename verassing van de film was toch wel Steven Fry die de broer van Sherlock speelt in de film. De doorgewinterde Britse komiek heeft me meerdere keren flink aan het lachen gemaakt. Ondanks het grote en dikke verhaal blijft humor toch een grote rol spelen in de film. De chemie die tussen Sherlock en Watson heerst, het bijna-evenbeeld van Sherlock: zijn broer, het levert allemaal zeer veel gelach op vanuit de zaal.
Eindoordeel
Buiten dat het te uitgebreide verhaal een grof minpunt is op het totale plaatje, is de film leuk om naar te kijken een goed vervolg op het eerste deel. Zeker als je van het genre houdt zou ik hem aanbevelen! Er zit veel mysterie, actie, humor en misleiding in. Precies wat je verwacht.
Ik ga de film niet een heel hoog cijfer geven – een 8 – maar ik vind het wel een goed vervolg op het eerste deel. Zou ik hem aanraden? Jahzeker! Zou ik hem op Bluray kopen? Nee, dat denk ik niet. Voor de heb en omdat het wel een goede film is wordt het een gewoon DVD’tje.
Verhaal: 6,5 (puur omdat het te veel is)
Beeld: 8,5
Geluid: 8
Eindoordeel: 8