Na een treinreis van 2 uur stap je uit de trein. Je loopt naar het fietsenrek, pakt je fiets en fietst het dorp door op weg naar een goede vriend om daar zijn verjaardag te vieren. Het is stil op straat. De winkels zijn al lang en breed dicht en er dwaalt nog een verdwaalde fietser over de lege straten. In de verte zie je een paar fietsen bij een bankje staan. Een paar gasten zitten op dat bankje en hebben elkaar niet veel te zeggen, want er komt weinig geluid vanaf. Ik kijk of ik ze ken, maar ik ben al te lang weg uit die plaats om ze te kennen. Ik besluit er geen aandacht aan te besteden en kijk recht vooruit. Op het moment dat ik langs het bankje fiets roept 1 van de jochies (hij had een wit petje op) “Hé kankerhomo!”. Ik wist even niet meer hoe ik het had. Met het feit dat iemand me gekscherend “homo” noemt heb ik geen problemen! Ik gebruik het woord zelf ook wel eens, maar dan zit er 100% zeker geen diepere betekenis achter. Maar alleen het woord al: “kankerhomo”! Er liep een koude rilling over mijn rug. Die kwam even rauw op mijn dak. Ik wist even niet wat ik er mee aan moest en ben maar doorgefietst. Die snotneuzen op dat bankje heb ik daarna overigens compleet genegeerd.
Schelden met ziekte
De pest, de pleuris, pokken, tyfus, ebola en lepra. Allemaal ziektes waar in de huidige taal mee gescholden wordt. Bijna allemaal ziektes die niet meer in Europa voorkomen. Dat geeft mensen schijnbaar een vrijbrief om er naar hartenlust mee rond te strooien als je iets extra wilt aanzetten. Een ziekte die je steeds vaker hoort op straat, in de kroeg en onder vrienden is kanker. Vaak niet als zelfstandig woord maar meer als een extra aanzet voor het woord wat erna komt. “Dit is kankerstoer” of “Die gast is kankerdom”. Gaan we met zijn allen hier nou ook maar gewoon met iedereen mee? Kanker staat dit moment op de 2e plek in de lijst met oorzaken van het overlijden van mensen. Voor de ziekte is er geen 100% garantie dat als je het krijgt, de artsen de kanker definitief kunnen verwijderen. Veel mensen hebben dan ook iemand in zijn of haar familie die is overleden aan de gevolgen van deze vreselijke ziekte. En als net je opa of je tante is overleden is aan de ziekte is dat het laatste waar je mee geconfronteerd wilt worden. Uit respect voor al die mensen vind ik eigenlijk dat je niet hoeft en mag schelden met zo’n agressieve ziekte.
Reacties
Net als velen heb ik ook Twitter en Facebook en daar heb ik deze ervaring dan ook meteen gedeeld. Natuurlijk kreeg ik gelijk een enorme berg reacties, want veel van mijn vrienden vonden het net als ik toch echt niet kunnen. “Dat meen je niet!”, “Wat ongelooflijk triest is dat.”, “Wie waren dat.. ziekelijk, ik had ze een stoot verkocht!”
Blijkbaar hebben toch veel mensen dezelfde mening als ik en is het toch niet zo normaal als gedacht om hiermee te schelden.
Uitgescholden op straat
Naast het hele schelden met ziektes is het toch van den zotte dat je gewoon vanuit het niets uitgescholden wordt. Gewoon zonder enige reden. Je ziet en hoort het steeds vaker. Er wordt altijd gezegd dat je het dan maar moet negeren, maar het probleem is dat het dus steeds vaker voorkomt. Negeren kun je het bijna niet meer. De hoge piefen hebben er ooit al een woord voor verzonnen en ik denk dat het nu wel redelijk past: “De verhuftering van de samenleving”. Ik moet eerlijk zeggen dat ikzelf vaak genoeg heb geneigd om eens gewoon wat terug te zeggen of te doen. Helaas ben je vaak alleen als je zoiets overkomt en zijn de daders vaak met meer – en dat intimideert nu eenmaal. Het is het lot van iemand met minder zelfvertrouwen dan hij zou willen. Mocht ik de volgende keer dat dit me overkomt met vrienden zijn, dan ga ik die snotneuzen zeker aanspreken op het feit dat ik er niet van gediend ben.
Drijfveer
Wat beweegt die gasten om zo op te treden tegen een wildvreemde? Is het verveling, stoer doen of simpelweg een pesterij? Ik heb geen idee! Misschien weet iemand hier een antwoord op! Wel weet ik dat het negen van de tien keer snotneuzen zijn die deze pesterijen uithalen, die simpelweg geen reet te doen hebben in hun vrije tijd en daarom maar andere mensen gaan lastigvallen! Leave Me Alone! Ik heb je toch niets misdaan?
Wat vind jij?
Nu wil ik wel eens weten wat jij vindt! Vind je dat je mag schelden met ziektes of zijn er verschillende schalen in? Is het jou wel eens overkomen? Wat zou jij doen in zo’n situatie?
Foto: Klara Peeters