Tijdens een bezoek aan de supermarkt voel ik de oranjekoorts. Supermarktketens hebben allerlei acties, zodat wij in de leukste outfits onze jongens kunnen aanmoedigen. Het bekende jurkje is vernieuwd, juichpakken vliegen de winkels uit en er worden veren uitgedeeld om een Nederlandse verentooi te maken. Samen met vrienden en familie kunnen we weer genieten van het WK voetbal.

Als Nederland het WK speelt, zijn wij in de ban van Oranje. We kijken samen in spanning naar de wedstrijden. Voor de TV, in de kroeg of in het stadion. Wij zijn één! Iedereen mag er bij zijn en we beleven het met z’n allen: jong of oud, dik of dun en arm of rijk. We staan allemaal achter ‘onze’ jongens. Of misschien toch niet helemaal? Als onze leeuwen scoren, juichen en zingen we. Winnen ze de wedstrijd? Dan hebben ‘wij’ gewonnen. Maar zodra onze jongens een wedstrijd verliezen of uit het toernooi vliegen, hebben ‘zij’ het verprutst.

Het lijkt dat er niet alleen sprake is van verbroedering als Nederland wint. Ook als Nederland verliest, zijn we het er allemaal over eens dat ze slecht gespeeld hebben of dat de scheidsrechter slecht gefloten heeft. We lijken dezelfde mening te hebben en we voelen ons verbonden met Oranje. Tijdens de aankomende wedstrijden ga ik proberen om bij verlies eens zonder mijn oranje bril te gaan kijken.

Foto: Het oranjelegioen