Allerlei ideeën spoken door je hoofd. Je wil een dagje weg met vriendinnen. Die blouse past mooi op die nieuwe spijkerbroek. Of je wil graag naar een feestje. Maar wat vinden je ouders er van? Misschien zijn ze het er niet mee eens. Om teleurstelling te voorkomen, vraag je het niet. Maar wat heb je te verliezen?

Precies wat mijn vader afgelopen weekend zei. Het spookte door mijn hoofd dat ik binnenkort een reis wilde maken. De dromen over mijn reis werden groter. Internet werd afgestruind voor benodigdheden voor de reis. Leuk, op korte termijn op reis, maar wat vinden ze er op het werk van? Allerlei reacties met als conclusie “Nee” schoten door mijn hoofd. Ik kon verschillende redenen bedenken voor een “nee” en maar een enkele voor een “ja”. Ondanks dat ik dacht dat de kans op een “Nee” het grootst was, besloot ik het voor te leggen. Als ik het niet vraag, verandert die nee sowieso niet in een ja ….

De “nee” had ik en de “ja” heb ik gekregen. Verliezen ging niet en winnen was het resultaat. Het was dus slim om mijn plannen aan een ander voor te leggen. Doe je niks? Anderen zien jouw ideeën niet en dan blijven deze in jouw hoofd zweven. Wie niet vraagt, wie niet wint. Dus vind je een jongen of meisje leuk, maar denk je dat de ander jou niet ziet staan? Vraag hem of haar mee uit. Of lonkt die spijkerbroek al weken naar je? Vraag je moeder of je de spijkerbroek mag kopen. Nee heb je, ja kun je krijgen! Wanneer vroeg jij je af of jouw nee in een ja kon veranderen?

Foto: yes or no?