Net als veel mensen kijk ik ook Amerikaanse series op internet. En ja, misschien ben ik een heel klein beetje verslaafd en heb ik weleens een seizoen binnen een week gekeken. Of twee. En praat ik over seriepersonages met anderen alsof het echte mensen zijn. Maar het is wel goed voor mijn Engels en hé, als ik ermee moet stoppen zal ik ook echt geen duizend tranen laten. Hooguit ééntje.

Het woord ‘verslaafd’ op zich heeft een heel negatieve lading, maar ik denk dat een klein beetje verslaving gezond is. Of nou ja … Het is menselijk. Het maakt dat je naar dingen uitkijkt. En bovendien, elk nadeel heeft ook een voordeel! Met een shopverslaving heb je uiteindelijk wel leuke kleren, WhatsApp en Twitter zijn best sociaal en chocolade is volgens mij ook op de één of andere manier goed voor je. Verslavingen aan lipgloss of aan geschiedenisboeken lijken me ook zo schadelijk nog niet, en een verslaving aan geluk is juist hartstikke positief. Alleen aan drugs en alcohol zou ik niet beginnen. Slechts een advies van mijn kant. (Oh, en deze en deze dingen lijken me ook niet allemaal even gemakkelijk.)

Ik geef toe, als je nergens verslaafd aan bent heb je veel meer tijd over. Maar ja, dan weet je ook niet wat je met die tijd moet, toch? Zolang je ook de belangrijkere dingen doet, is een beetje verslaafd zijn aan een onschuldige hobby best oké. Dus ik druk weer lekker op play.

Ben jij ergens verslaafd aan? En vind je dat erg?

Ik ben niet aansprakelijk voor toekomstige verslavingen van lezers. Tenzij het aan iets leuks is, natuurlijk.