Ik ben naar mijn tante geweest samen met mijn zusje en een vriendin van school, Judith. Mijn tante is heel creatief en houdt van naaien. Ze maakt zelf haar eigen kleren en zou mij en mijn vriendin leren hoe we een jurk moeten maken. De eerste dag vertrokken we, we hadden er heel erg zin in en hadden ons er al dagen van te voren op verheugd. Toen we aankwamen hebben we eerst thee gedronken en zijn daarna meteen aan de slag gegaan. Die avond had ik al het begin van mijn jurk gemaakt. Mijn jurk zou een Egyptische jurk worden en was wit met een gouden band bij de nek. Mijn tante had me ook uitgelegd hoe je met papier-maché een Egyptische ketting kon maken. Judith had al de patronen getekend, voor haar middeleeuwse jurk, en uit de witte stof geknipt. Mijn zusje had een klein zwart tasje met een hartje gemaakt waar ze de tekst: I LOV JOE op had gezet.
De volgende dag hebben we snel ontbeten en zijn meteen weer gaan werken. We hebben de hele dag hard gewerkt en bij mij schoot het erg op, ik kon al model aanbrengen aan de jurk en de mouwtjes rimpelen zodat ze mooi vielen. Judith had minder geluk. Ze had de patronen verkeerd uit de stof geknipt en had niet meer genoeg stof om opnieuw te beginnen. Judith zou voor over de rok van haar jurk met doorschijnende, zwarte stof met een mooi zilver patroon nog een rok maken zodat het er nog mooier uit zou zien. Die stof hebben we toen op een lapje witte stof vastgenaaid en tussen het bovenstukje gezet zodat de jurk toch paste, het zag er erg mooi uit. Aan het eind van de dag waren we allemaal al een stuk verder.
De laatste dag kon ik mijn jurk bijna afmaken, ik hoefde thuis alleen nog maar de rok vast te zetten met kleine knoopjes zodat ook de rok mooi zou vallen, en heb ik snel nog wat patronen overgetrokken om thuis nog een leuk jurkje te kunnen maken. Mijn zusje had ondertussen al 4 tasjes gemaakt één geel tasje waar ze met nagellak mooie vormen op had getekend voor mijn tante, het tasje met het hartje en de tekst: I LOV JOE voor mijn kleine nichtje en één rode met een zachte binnenkant voor zichzelf of om nog een keer weg te geven. Judith was ook al een stuk verder en ze kon thuis zelf de jurk afmaken. Ze moest de rok nog in elkaar zetten en het topje was bijna klaar, de mouwen hoefde er alleen nog maar ingezet te worden. Die dag moesten we helaas ook vertrekken.
Toen de trein vertrok waren we allemaal uitgeput en moe, maar heel blij met wat we hadden gemaakt. We hadden het heel leuk gehad en we besloten om vaker zelf kleren te maken, omdat het goedkoop is en ook leuk om te doen!