Verhuizen

Het begon allemaal toen ik op mezelf ging wonen. Achteraf gezien kon ik dat al merken op de dag voordat ik ging verhuizen. Die avond was er een groot feest van mijn studie. Ik had er heel veel zin in, maar vlak voor het feest werd ik ontzettend nerveus, misselijk en moest ik heel erg huilen. Dat kwam waarschijnlijk door de stress van het verhuizen.

Stress

Toen ik eenmaal op mezelf woonde ging het niet veel beter. Ik voelde me eenzaam en had veel last van stress of ik alles wel ging halen op mijn studie. Ik had allemaal tentamens en deadlines en daar was ik constant over aan het piekeren. Bovendien was ik heel erg bezig met gezond eten en wilde ik tijd vrijmaken om te sporten, maar dat lukte helemaal niet op dat moment. Dat zorgde ervoor dat ik nog slechter in mijn vel kwam te zitten. Ik wilde gewoon veel te veel, dat lukte niet en daardoor had ik het idee dat ik niet goed genoeg was.

Gun jezelf tijd

Heel wat avonden heb ik huilend in bed gelegen, omdat ik niet meer wist hoe ik het allemaal moest doen. Uiteindelijk werd ik echt gered door de zomervakantie, want toen was de stress van het studiejaar tenminste voorbij. Alle tentamens en deadlines had ik gelukkig gehaald, al was het met moeite. In de zomervakantie ben ik in gaan zien dat je gewoon niet álles kan doen. Als school bijvoorbeeld een tijdje veel van je vraagt, dat is het oké om andere dingen even te laten liggen. Die komen dan vanzelf wel weer wanneer je er tijd voor hebt. Gun jezelf die ruimte.

Toen ik me realiseerde dat je niet alles tegelijkertijd kan doen, kwam ik deze quote tegen: “You can do anything, but not everything.” En dat klopt als een bus.