Hee allemaal,
Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat ik een column heb geschreven. Ik heb in de afgelopen maand weer van alles meegemaakt. Het is weer lastig om de leukste dingen eruit te kiezen, en ik heb deze keer besloten om wat te vertellen over spring break in Colorado en mijn uitje naar Las Vegas.
Allereerst natuurlijk het weer hier in St. George. Het wordt hier nooit echt koud, maar dat het ook echt al zo warm zou zijn rond deze tijd van het jaar had ik niet verwacht. Afgelopen weken was het namelijk al 30 graden overdag, en het is pas begin april! We hebben dan ook een groot zwembad op gezet waar iedereen lekker in kan afkoelen. Het blijft namelijk steeds warmer worden. In de zomer kan het wel 45 graden worden! Maar gelukkig ben ik voor dat warmer weer hier weg. 😉
Ook heb ik inmiddels mijn spring break gehad! Het was de tweede week van maart, ontzettend vroeg dus, en de dag van tevoren hadden we een leuk uitje met school. Met een groep van 50 leerlingen gingen we naar het Bodies Exhibition Museum in Las Vegas! Dat is een museum waarin allemaal geconserveerde lichaamsdelen van mensen ten toon worden gesteld. Het was super interessant om te zien! Maar dat was nog niet eens het meest overweldigend, het was namelijk gelegen in het midden van het Luxor, een gebouw in de vorm van een reuze piramide! Langs de randen omhoog waren allemaal hotelkamers, en binnenin was een volledig winkelcentrum, met eetgelegenheden en casino. De hele binnenkant was omgetoverd tot een Egyptische stad, met allemaal miniatuur huizen gebouwd in die Egyptische stijl. En vanaf de hotelkamers kon je helemaal naar beneden kijken. Het rare was wel dat van buiten het gebouw er ontzettend klein uitzag, het tegengestelde was dus waar. 😉
Mijn reis naar Colorado
De dag erna was het dus zo ver. We vertrokken op zaterdag ochtend ontzettend vroeg naar Salt Lake City om daarna met de bus naar Colorado te gaan. Tot aan Salt Lake City ging het nog prima, maar daarna hadden we ontzettend veel pech. Ik werd namelijk van tevoren bang gemaakt door verhalen over die bus met oude, vieze mensen erin. En terwijl ik dus al met zenuwen in de auto zat naar het station, kwamen we er ook achter dat we geen benzine meer hadden. We hadden nog maar 15 minuten om in te checken voor de bus en toen konden we ook de pinpas niet vinden! Wij dus weer terug rijden naar het huis waar we verbleven daar, andere pinpas zoeken, tanken, mijn gastzus kreeg een snee in haar hand dus bloed overal over onze tickets en hopen dat we nog op tijd waren. Ge-luk-kig mochten we de bus nog in en toen bleek ook nog dat we met een heel nieuwe bus mochten reizen en we in totaal met maar 5 man erin zaten! Al de stres trok toen langzaam weer weg en wij zaten veilig in de bus naar het dorpje Steamboat Springs.
De dagen daarna zijn voorbij gevlogen! Steamboat Springs is een klein stadje, niet erg veel inwoners maar gigantisch veel toeristen. Downtown heb je verschillende leuke souvenirwinkels en aan de rand van stad heb je de grote ski gebieden. Als je met de gratis bus reist kom je dan ook iedereen tegen in ski- en snowboardkleren. In het dorp zelf lag niet zo veel sneeuw meer, omdat het weer alweer wat warmer begon te worden, maar de bergen waren nog flink bedekt! Colorado deed mij dan ook ontzettend veel denken aan Oostenrijk of Zwitserland: prachtige natuur, met bergen en naaldbomen. We hebben er ontzettend veel gedaan: zwemmen, bowlen, naar de film, schaatsen en lekker shoppen! Het was ontzettend gezellig en het was heel leuk om mee te maken hoe anders het daar is dan in Utah, want dat is het zeker! Maar helaas, het was al weer tijd om te bus terug te nemen naar huis (dat meer leek op de enge verhalen die ik van te voren had gehoord, maar deze keer met de deur die klapperde, hevige storm en allemaal “aparte” mensen om ons heen. Maar ik zal jullie verder de details besparen).
Na springbreak is er dus al weer een maand voorbij. Ik heb ook alweer een lang paasweekend gehad, en ik ben nog maar voor 2 maanden hier. Ik heb wel nog van alles op het programma, dus rusten zal ik zeker niet! De volgende keer komt er dan ook weer een uitgebreid verhaal over al mijn ervaringen hier en tot die tijd is alles te volgen op www.sanneinutah.waarbenjij.nu
Liefs, Sanne