Soms is het heerlijk om even helemaal in een andere wereld te zijn. Nergens aan te hoeven denken en even geen stress. Het hoeft niet onmogelijk te zijn.

Van het weekend was ik even in een andere wereld. Alle problemen van het dagelijks leven vergeten en plezier maken en leuke dingen doen! Vrienden die je maanden niet gezien hebt, vrienden die je wekelijks ziet en nieuwe vrienden maken. Niemand die vraagt of alles af is voor school, niemand die je aan vervelende dingen herinnert, geen internet dat altijd weer je aandacht trekt, geen tv die je afleidt. Gewoon gezellig plezier maken.

Nee, ik ben niet terug gereisd in de tijd, ik was gewoon in deze tijd. Ik was in Haarlem.
Wat was er nou te doen in Haarlem die dag? Nou.. genoeg!

Je gaat de dag van tevoren naar je opa, raar om daar in je eentje te zijn en ook nog te blijven slapen. Maar nog vreemder om samen te lachen om home video’s en Ik Hou Van Holland. Vindt hij dat ook leuk? Maar… het is zo modern! Ergens is het niet vreemd, maar je verwacht het gewoon niet.

Je staat vroeg op om alles klaar te zetten voor als iedereen komt. Om 8 uur ben je aanwezig, je werkt samen met een professional en het is gezellig. Om half 10 ben je klaar, een half uur later gaan de deuren open. Iedereen komt binnen: bekenden en onbekenden. Je begroet ze en praat bij.
Op veel momenten werd ik onderbroken in het gesprek – er was werk aan de winkel. Want ik was er uiteraard niet voor niets: ik had de hooggeëerde taak om alles wat op het podium gebeurde in goede banen te leiden. Vooral geluid en beeld was mijn afdeling.

Iedereen is vrolijk, iedereen is blij, iedereen maakt lol met iedereen! Het maakt niet uit of je elkaar al kent of niet! Wat hou ik toch van die wereld! Jezelf even helemaal laten gaan, het doet me heel erg aan een stukje van Guus Meeuwis denken: “Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan en tenslotte tevreden het licht uitgedaan.” Ik denk dat dat toch wel het beste erbij past.

Kortom, ik kan niet wachten tot de volgende keer!