Je kent het wel, Expeditie Robinson en het nieuwe programma the Island. Een televisieprogramma waarbij deelnemers overleven op een onbewoond eiland. De camera legt vast hoe ze vissen, bananentrossen uit bomen halen en een hut bouwen. Ook de onderlinge ruzies en gesprekken worden gefilmd. Bij Expeditie Robinson kan je elkaar wegstemmen wat voor extra ‘sappige’ beelden zorgt, maar bij the Island is het puur ‘overleven’.

Voordat ze naar het eiland gaan worden de deelnemers geïnterviewd over hun verwachting. Deze verwachting is vaak totaal anders dan de werkelijkheid. Het lieve meisje verandert in een survival chick terwijl die stoere boy met heimwee naar huis gaat. De vraag die altijd bij mij op komt is: Hoe zou het mij vergaan?

Hoe bouw je een goede stevige hut van de materialen die je hebt? Hoe fileer je een vis eigenlijk? En mijn belangrijkste vraag hoe ga je om met het hongergevoel? Na een halve dag weinig eten kan ik al mensen de huid vol schelden, laat staan na een maand weinig eten. Ik word namelijk gemeen als ik honger heb. Vergelijk het maar met de Snickers reclame hierboven. Het is zelfs zo erg, dat een vriend speciaal voor mij Snickers meeneemt als we op vakantie gaan, ‘voor als je honger hebt’ zegt hij dan.

Mijn verwachting is dat ik de hele dag bezig ben met het zoeken naar voedsel. Vissen, kokosnoten breken, fruit en eetbare planten zoeken. Of vuur maken, een hut bouwen en op verkenningstocht gaan. Maar, is dit wel realistisch? Wanneer de deelnemers op het eiland aankomen zijn ze de hele tijd bezig, maar na een aantal dagen liggen sommige lui in zee. Misschien wen je wel aan het hongergevoel? Of heb je zo weinig energie dat voedsel zoeken te veel moeite is?

Ik weet het niet. De enige manier om hierachter te komen is het zelf ervaren, alleen denk ik niet dat mijn Snickers mee mogen.