Op mezelf

Toen ik ging studeren had ik heel veel zin om op mezelf te gaan wonen. Ik ging op zoek naar een kamer, en toen ik er een had gevonden was ik al ver van tevoren bezig met het plannen van de inrichting. De dag dat ik er echt ging wonen was wel even spannend, vooral toen mijn ouders weggingen. Ik weet nog dat ik dacht ‘wat kan er nou misgaan?’ Tot ik die nacht huilend en in paniek naar mijn ouders fietste. Ik kon niet slapen en had een paniekaanval gekregen.

Psycholoog

Die nacht ben ik bij mijn ouders blijven slapen. Er volgden meer nachten waarop het me niet lukte om alleen in slaap te vallen. Paniek overviel me en ik schaamde me. Waarom overkomt mij dit, waarom ben ik niet normaal? Uiteindelijk zeiden mijn ouders dat ik misschien naar de huisarts kon gaan. Die verwees me door naar een psycholoog. Dat klinkt heftig, maar het heeft me echt geholpen. Ik kreeg de opdracht om al mijn gedachten over het alleen slapen op papier te zetten en met ademhalingsoefeningen leerde ik ontspannen. Op die manier kon ik de paniekgevoelens iets meer loslaten.

Knap

Wanneer je ergens mee zit, of dat nou slaapproblemen, paniekaanvallen of hele andere dingen zijn, erover praten met een psycholoog kan echt helpen. Dat is niet raar, het is vooral knap wanneer je daarvoor kiest. Voor je gevoelens of angsten hoef je je niet te schamen.

Zou jij naar een psycholoog durven als je ergens mee zit?