In de rij voor een exemplaar
Vanmorgen vroeg zouden de 500 exemplaren van Charlie Hebdo die in Nederland zouden verschijnen in de schappen liggen. Omdat het de eerste uitgave na de aanslag is, was er veel belangstelling deze ochtend. Sommige mensen stonden al vanaf 5 uur vanochtend voor de Bruna om een exemplaar te bemachtigen. Natuurlijk is het voor verzamelaars een uitgave die ze niet mogen missen. Het is een stukje geschiedenis over de gebeurtenis die Frankrijk, ik denk zelfs de hele wereld, niet snel zal vergeten.

De terroristische aanslag
Woensdag 7 januari zal voor altijd een zwarte dag in de Franse geschiedenis zijn. Op deze dag infiltreerden twee extremistische terroristen het pand waar het magazine Charlie Hebdo gemaakt wordt. Het magazine staat er bekend om dat ze geen blad voor de mond nemen in hun teksten en artikelen. De islamitische gemeenschap en het islamitische geloof zijn vaak een doelwit voor de satirische schrijvers. Al vaker waren zij gewaarschuwd en bedreigd door moslim extremisten, maar hier was nog nooit gehoor aan gegeven.

Op deze donkere dag betraden twee terroristen het gebouw en schoten koelbloedig 12 redacteurs van het magazine dood. Na een lange klopjacht eindigde het duo in een drukkerij in de omgeving van Parijs. Ze waren omsingeld en konden geen kant op. Helaas werden de zaken hierna alleen nog maar gecompliceerder. Een derde extremist steunde het duo en besloot ze te helpen door een gijzeling in gang te zetten in een Joodse supermarkt in Parijs. Hij eiste de vrijlating van de daders van de aanslag in ruil voor zijn gijzelaars. Nadat de politie er met onderhandelingen niet uit kwam, zijn de twee daders al schietend uit de drukkerij gerend, zij zijn uitgeschakeld door de politie. Helaas liep de gijzeling in de Joodse supermarkt uit op een bloedbad. Hier kwamen nog eens 4 burgers samen met de gijzelnemer om. Zo telde deze bloederige dag maar liefst 16 onschuldige doden, wellicht een klein getal als je het met een oorlog vergelijkt, maar wel met een enorme impact.

Verschillende meningen
Na de aanslag op het magazine riep een van de daders nog luid door het gebouw dat zij Charlie Hebdo hadden gedood. Is dat wel helemaal waar?

Of je nu voor of tegen het magazine bent, het heeft in ieder geval veel bekendheid verworven in de wereld. Iedereen kent sinds vorige week de krant Charlie Hebdo. Ik had er persoonlijk nog nooit van gehoord bijvoorbeeld. Je hoort vooral negatieve reacties over de aanslagen en vooral haat en onbegrip jegens de terroristen. Toch is dit niet altijd het geval. Zo is er afgelopen weken een blog verschenen van een lerares die in haar klas hele gemixte reacties ontving over het vergrijp. ’Jihad is echt vet’ en ‘ze hadden er wel een beetje om gevraagd’ waren opmerkingen die de leerlingen naar voren brachten. Schokkend, maar wellicht wel iets wat bij meer mensen speelt. De leerlingen stelde kritische vragen bij de gebeurtenissen. Zo vroegen ze waarom er voor alle doden in andere landen geen aandacht is. Er was bijvoorbeeld vorige week ook een ongeluk met een bus in Pakistan waarbij 50 mensen het leven verloren. Hier werd echter veel minder aandacht aan besteed en een stille tocht of protest was er al helemaal niet. Waarom zouden we hier dan wel om moeten treuren? Het is een lastige situatie.

Mijn visie op terreur
Terugkomend op mijn vraag of de aanslag Charlie Hebdo gedood heeft, moet ik toch ‘nee’ zeggen. Naast de naamsbekendheid en de grote belangstelling voor het volgende nummer zijn er genoeg mensen die het blad willen voortzetten. Natuurlijk moeten zij hun topschrijvers helaas missen, maar nieuwe schrijvers staan wel weer op. Een terroristische en destructieve aanpak zoals die gebruikt is tijdens de aanslag zal mensen naar mijn mening alleen maar dichter bij elkaar brengen. Dat zouden deze terroristen eigenlijk ook moeten zien. Ik ben bang dat er nog veel meer aanslagen gaan komen in de komende jaren. De opkomst van IS en de gevechten die nu plaatsvinden in Syrië zullen ons uiteindelijk, direct of indirect toch gaan raken. Blind door beloften en geschriften lijkt het wel of deze mensen er alles voor over hebben om hun geloof en denkwijze op te dringen aan de rest. Een raar gegeven aangezien 99% van de islamitische gelovigen zo’n daad absoluut niet goedkeurt. Hebben we het hier over een ander geloof, of een andere blik?