Het begon allemaal rustig… Op vrijdagavond kwam ik uitgeput uit m’n werk. Meteen de douche in, avondeten opwarmen (door het tijdsgebrek maar even in de magnetron), nette kleren aan en weer op de fiets. Een goede vriend van me was afgelopen week 19 geworden, dat beloofde een goed feestje te worden. Ik wist dat ik wat later zou komen. Het was alweer een uurtje of negen en ik vermoedde dat de meeste mensen al daar waren. Dat wordt biertjes inhalen, of misschien toch maar rustig aan? De gedachte aan een kater maakte me nu al ziek, bleh. Eenmaal op het feest kwam ik toch aardig op gang. Goede muziek, een toffe sfeer en een hoop leuke mensen om je heen maakt het toch een stuk aantrekkelijker om een biertje open te trekken.

Toch maar dat eerste biertje, dat tweede biertje, en ja hoor daar gaan we weer. Uiteindelijk lag ik weer ver na mijn bedtijd in bed. Natuurlijk wakker worden met een lekker katertje. Bovenop alles mocht ik zaterdagavond weer. Feestje nummer twee en daarna stappen. Is dit wel vol te houden? Ik begon te twijfelen of ik wel wilde gaan drinken, maakt dat de feestjes nou zo veel gezelliger? Ik heb een paar vrienden die gezellig meespringen zonder maar een druppeltje alcohol te hebben gehad, respect. Maar ja, die komen dan weer met de tip om een pilletje te pakken, of even wat te roken, nee dankjewel, dan misschien maar liever niets. Of misschien één biertje? Toch maar eentje gepakt, meestal kunnen één of twee glaasjes niet zo veel kwaad.

Toch heb ik wel megaveel respect voor iedereen die het zonder doet. Zonder alcohol, zonder drugs en dan gewoon vet hard feesten. Doorspringen tot de nacht weer dag wordt op een koud colaatje. Plezier en feesten hoort niet te gaan over zo dronken of high mogelijk worden. Je hoort het zelf gezellig te maken en daar heb je helemaal geen middelen voor nodig volgens mij.

Dus volgende week gewoon zonder een druppel of iets anders feesten? Misschien. Voor dit weekend scoor ik daar in ieder geval een flinke onvoldoende voor. Volgende week maar weer eens proberen.