Vastgegroeid

Mijn vriend zei steeds vaker voor de grap dat ik wel vastgegroeid leek aan mijn telefoon. Eerst trok ik me daar weinig van aan, maar de laatste tijd kom ik erachter dat hij eigenlijk wel gelijk heeft… Wanneer ik even niks te doen heb, pak ik mijn telefoon. Waarom? Geen idee. Even scrollen door Facebook, even op Pinterest rondkijken en voor ik het weet ben ik een half uur verder. Maar ook wanneer ik een verslag aan het schrijven ben voor school pak ik steeds mijn telefoon erbij, zonder reden. Ik begon het een irritante gewoonte te vinden. Ik moet toch ook gewoon wat langer zonder mijn telefoon kunnen?! Precies op tijd voor de goede voornemens heb ik dus besloten om af te kicken.

Afkicken, hoe dan?

Ik probeer nu om mijn telefoon verder van me weg te leggen. Zo ben ik niet geneigd om hem steeds te pakken. Wanneer ik mijn telefoon wel pak, vraag ik me eerst af wat ik wil gaan doen. Als het antwoord is dat ik het eigenlijk niet weet leg ik hem meer weg. Op deze manier hou ik opeens tijd over, want ik ben niet meer zo vaak doelloos aan het scrollen. Dan pak ik bijvoorbeeld een boek of tijdschrift. Makkelijk is het afkicken niet, het zit namelijk zó in mijn systeem om naar mijn telefoon te grijpen. Ik maak dan ook nog wel schijnbewegingen naar mijn telefoon, maar zolang het bij schijnbewegingen blijft vind ik dat het afkicken best prima gaat.

Gebruik jij je telefoon veel?