De vliegtuigramp in Oekraïne. Allerlei mensen hebben dierbaren verloren en rouwen om het plotselinge verlies van hun familie, vrienden of partners. Iedere keer als ik er aan denk of er iets over hoor, krijg ik een brok in mijn keel. De odes die geschreven worden aan vrienden en vriendinnen en hartverscheurende berichten geven me kippenvel. Hoe ga je eigenlijk om met de dood van iemand waar je van houdt?

In mijn omgeving gaat iedereen anders om met het verlies van een dierbare. De een schrijft een brief waarin alle gedachten en herinneringen aan de overledene worden opgeschreven. Een ander maakt een plakboek met festivaltickets, bioscoopkaartjes en ansichtkaarten om de mooie momenten samen te bewaren. Je kan je emoties over het verlies delen met familie of vrienden, terwijl je het verlies ook op kan kroppen. Soms kom je er dan achter dat praten misschien slimmer was geweest en je zoekt psychologische hulp. De manier van rouwen heeft te maken met wie je bent en hoe jij omgaat met verlies. Er is geen goed of fout in rouwen.

Het is ook best moeilijk om met het verdriet van een ander om te gaan. Zelf probeer ik te kijken naar wat hij of zij fijn vindt. Soms wil je vriendin er alleen over praten als zij er zelf over begint. Of vindt hij het juist lastig om er zelf over te beginnen, maar wil hij er wel graag over praten. Vaak is het gewoon lekker als je voor afleiding zorgt. Hopelijk kijken ze ook zo naar mij als ik in zo’n situatie terechtkom. Wat doe jij als iemand een dierbare heeft verloren? Of hoe rouw jij zelf?

Foto: Roos