Ik ben katholiek opgevoed. Ik ben gedoopt, ik ging naar een rooms-katholieke basisschool en deed mijn communie. Als mijn oma en opa vroeger kwamen oppassen moest ik ook altijd bidden voor het slapen gaan. Ik weet nog dat ze naast mijn bed tevreden stonden toe te kijken hoe ik met mijn ogen dicht en mijn handen op elkaar stilletjes tot God sprak. Ik wist nooit precies wat ik dan tegen God moest zeggen. Ik sloot mijn gebedje altijd af met ‘amen’.

Ondanks die kerkelijke opvoeding voel ik me helemaal niet verbonden met de kerk. Vroeger had ik dat gevoel meer dan nu. Ik ben mijn opvattingen over het leven anders gaan formuleren nu ik ouder geworden ben. Met het afstand nemen van de katholieke kerk ben ik meer richting spiritualiteit gegroeid. Ik merkte dat karma precies past bij mijn spirituele ik.

Karma is een begrip uit het boeddhisme en het betekent ‘handelen’ of ‘actie’. Karma wordt ook de wet van oorzaak en gevolg genoemd. Want volgens Karma komt alles wat we doen, zeggen of denken weer bij ons terug. Het boeddhisme legt de nadruk op de bedoeling (motivatie) achter ons handelen, want die zou het karma bepalen. Dus: als jij expres iemand kwaad doet of als je iets steelt, komt dat ooit in je leven weer terug in negatief karma.

Maar dit werkt natuurlijk ook andersom. Als jij bijvoorbeeld iemand helpt of steunt zal die goede daad zichzelf terugbetalen in positief karma. Soms draag ik een zware koffer mee de trein in, of ik help blinde mensen weer de goede kant op. Of ik ga respectvol om met de mensen om mij heen. Deze dingen op zich geven al heel veel energie en voldoening en ik krijg er ook nog positief karma voor.

Het principe van karma is simpel: doe jij goede dingen, dan overkomen goede dingen jou. Dus help elkaar bijvoorbeeld wat meer. Daar wordt iedereen beter van!