Vrouwen houden van romantische komedies, van urenlang tutten voor de spiegel en witte wijn drinken tijdens het stappen. Ik word regelmatig geconfronteerd met dit ‘vrouwen-gedrag’. Tijdens het drinken van een biertje word ik door onbekenden aangesproken dat een bierdrinkende vrouw er niet uitziet. Als ik vertel dat ik van horrorfilms houdt, kijkt de ander me verbaasd aan. ‘Jij!?’

Natuurlijk zijn mannen en vrouwen verschillend en daar is niets niks mee. Maar als ik mijzelf strak aan de regels van het vrouw zijn houd, dan beperk ik mijzelf. Misschien ben ik wel goed in wiskunde. Maar ik laat dit niet zien, omdat de maatschappij dit niet van een meisje verwacht. Ik zorg er voor dat ik in de ‘vrouwen’boot val. Maar als ik in een spijkerbroek en sneakers een biertje drink, val ik misschien weer buiten de ‘vrouwenboot’. Hoe kan ik nu in hemelsnaam mezelf zijn?

Dat ik een vrouw ben, wil toch niet zeggen dat ik mij dommer moet gaan gedragen? En als man wordt er van je verwacht dat je sterk bent. Dus mag je als man dan niet huilen? Het is soms lastig om de balans te vinden tussen jezelf zijn en de man/vrouw ideeën in de maatschappij. Ik heb hem voor mezelf gevonden. Een avondje naar de horrorfilm en aansluitend een biertje drinken in de kroeg. Dat doe ik gewoon lekker opgedoft in een jurkje!

Foto: Meisje met bier