Op tijd de metro voor stage hebben, dat was het plan voor vanochtend.
Vanochtend liep ik naar de tramhalte, maar onderweg begon het plotseling te hagelen. In de verte zag ik mijn tram al aankomen, dus rende ik met mijn paraplu door de hagel om mijn tram te halen. Ik haalde hem, dat wel. Maar eenmaal in de tram kreeg ik mijn paraplu niet meer dicht. Heb ik weer! Na een ongemakkelijke tramrit, moest ik weer uitstappen. En natuurlijk begon het weer te hagelen toen ik de tram uit moest. De weg van de tram naar het metrostation was al een hele opgave, aangezien ik met al mijn kracht mijn paraplu tegenhield van het wegvliegen. Eenmaal in het metrostation stopte ik mijn paraplu, zonder parapluhoes, in mijn tas waardoor mijn spullen ook nog eens nat werden.
Eenmaal bij het metrostation, je raad het al, miste ik de metro. Gelukkig kwam snel daarna een andere metro, wel eentje die helemaal vol zat. Proppend door de menigte kwam ik de metro binnen.
Tijdens de rit zat ik rustig muziek te luisteren, totdat de metro plotseling stopte. Mensen schoten naar voren en vielen bijna tegen elkaar aan. Nadat de metro gestopt was, keken mensen elkaar verward aan. Toen werd er door de chauffeur van de metro werd omgeroepen dat een jongen op het spoor was gaan zitten, omdat hij een grapje uit wilde halen.
Ik had van tevoren een heel plan uitgestippeld op 9292 waarbij ik ook met de tram moest, zodat ik sneller bij stage aan zou komen. Nadat ik de metro was uitgestapt, rende ik naar de tramhalte omdat ik al een tram zag staan. Jammer genoeg was dit niet mijn tram, maar na eventjes wachten kwam toch wel de goede tram die me naar Den Haag Centraal bracht.
Maar hoe kon het ook anders, toen ik uiteindelijk bij Den Haag Centraal uitstapten, begon het, jawel, weer keihard te hagelen. Maar dan ook echt heel hard. Stressend probeerde ik mijn paraplu te openen, wat ook weer even duurde. Toen ik bijna bij stage was, stopte het met hagelen. Eenmaal binnen, ging alles weer goed. Nu zit ik hier deze blog te schrijven, en besef ik me dat dit misschien niet zo mijn dag was. Soms heb je van die dagen dat er van alles misgaat, en vandaag was zo’n dag.
Heb jij soms wel eens van die pechdagen? Laat het achter in de reactie!
Foto: Robert Taylor