Ode aan de Paraplu

Tik tik tik op de bladeren, drip drup uit de dakgoot en een koude druppel die zich net achter mijn jurk heeft gewurmd en nu een koud spoor over mijn rug trekt. Brr. En laat ik nu net mijn jas, voor wie mij kennen, honderd kilometer, 142857 aantal stappen, zes uur fietsen of een half uur met de helikopter ver weg hebben laten liggen. Bagger.

Even buienalarm checken. Iewl! Veel te veel blauw, het blijft dus nog wel even regenen. De kans dat ik droog aankom is wel erg klein. Ik kijk rond in het kleine halletje en zie daar mijn groene redding staan, een plu! Echt hoor, als het zo regent als nu in ons kikkerlandje, dan is zo’n plu toch wel een redder. Klein nadeeltje aan die pluus, krijg er vaak koude vingers van. Hadden ze maar zo’n mooie groene plu met handvatverwarming hé?

Het is helaas niet mijn plu. Ik trek mijn schoenen weer uit en hol naar boven. Mijn vriend ligt nog te slapen dus ik maak hem wakker. Aller, áller liefste vriendje, mag ik alsje-alsjeblieft jouw paraplu lenen voor vandaag? Gelukkig is mijn vriendje erg lief. Ik ben droog aangekomen en mijn lieve vriendje loopt vandaag zonder paraplu door de regen. Dank je wel vriendje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.