Het laatste tentamen van dit jaar én het einde van mijn stage zijn in zicht. Dat betekent dat over vier weken mijn 2 maanden lange zomervakantie begint. Ik heb vanaf mijn 13e altijd een bijbaantje gehad, maar vanaf 1 juli heb ik officiëel voor het eerst geen werk.
Met mijn 24 jaar is het niet zo makkelijk om een bijbaantje te vinden. Voor meer dan de helft van de bijbaantjes ben ik namelijk echt te oud. De bijbaantjes die overblijven, zijn vaak bij een callcenter of een bedrijf waarbij je promotiewerk op straat moet doen. De hele dag mensen aanspreken die absoluut geen zin hebben in jouw verkooppraatjes. Niet echt mijn ding.
Nu stuurde mijn schoonzus mij vorige week een leuke vacature voor een bijbaantje bij een zomerschool. Ik heb meteen gemaild en ontving vorige week nog een uitnodiging voor een gesprek.
Toen volgde het sollicitatiegesprek. Ondanks dat ik toch al best vaak een sollicitatie heb gehad, blijf ik dit toch spannend vinden. Altijd weer die onverwachte vragen, waardoor je even met je mond vol tanden zit. Ik had best een goed gevoel over het gesprek, tot er werd gezegd ‘Je bent al wel 24, we vragen ons wel af of je met jouw leeftijd goed bij de doelgroep aansluit’. Oh jee. In de vacature stond niets over leeftijd, maar misschien zijn ze ook hier alleen op zoek naar jonge vakantiekrachten.
Ik hoor binnenkort of ik aangenomen ben, maar ik heb mijn twijfels. Misschien moet ik toch alvast maar gaan nadenken over openingszinnen waarmee ik mensen op straat kan aanspreken…