Vrienden op het tweede gezicht

Een half jaar geleden zag ik tijdens een feestje een vlot gekleed meisje met donkere lange haren staan. Ze was continue aan het woord. Haar vriendinnen hingen aan haar lippen en lachten om haar uitspraken. De spotlights waren duidelijk op haar gericht. Bah, een meisje dat vol is van zichzelf en enkel over zichzelf wil praten. Ik had haar nog nooit gezien en toch had ik het gevoel dat dit nooit een vriendin zou kunnen worden…

Afgelopen weekend stond ik in de kroeg met vriendinnen een biertje te drinken. Het gesprek ging van hot naar her en er werd veel gelachen. Tegenover me staat dat meisje met donkere lange haren van het feestje een half jaar geleden. Wie had dit ooit gedacht? Destijds vond ik haar een aandachttrekker en nu is ze een vriendin van me. Ze was toen inderdaad continue aan het woord. Maar vind je het gek als je na een half jaar in het buitenland weer thuis bent bij je vriendinnen? Natuurlijk wil iedereen dan weten hoe het was. Terwijl we in de kroeg staan, is ze juist geïnteresseerd in de verhalen van anderen en staat ze niet in de spotlights.

Er zit een wereld van verschil in hoe ik haar een half jaar later zie. Voordat ik haar leerde kennen, vond ik al iets van haar. Haar manier van doen op die ene avond zorgde bij mij blijkbaar voor een oordeel. Uiteindelijk blijkt dat eerste beeld van mijn vriendin niet te kloppen. Ik kijk voortaan verder dan mijn eerste indruk. Wie weet schuilt er een mooie vriendschap in. Klopt jouw eerste oordeel?

Foto: Meisje

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.