Iedereen heeft wel eens een periode in zijn leven dat je bijvoorbeeld alleen op de witte strepen van het zebrapad mag lopen. Maar wat nou als je dit moét doen van jezelf, omdat je zeker weet dat er anders iets ergs gebeurt. En dit gevoel je leven overneemt?

Als je niet op de witte strepen van een zebrapad staat, gebeurt er natuurlijk niets ergs. Maar sommige mensen hebben het gevoel dat iets ergs gebeurt als zij dit niet doen. Als deze gevoelens je leven overnemen, dan kun je een dwangstoornis hebben.

Wat is dwang?

Iemand met een dwangstoornis heeft last van dwanghandelingen of dwanggedachten. Een stemmetje in hun hoofd zegt dat er iets gebeurt als ze een bepaalde handeling niet uitvoeren of als ze een verkeerde gedachte hebben. De angst dat er iets gebeurt met familie, vrienden of henzelf neemt hun hele leven over. Het neemt vaak veel tijd in beslag en kan zorgen voor serieuze problemen in het dagelijks leven. Iemand met een dwangstoornis kan last hebben van bepaalde handelingen, zoals alles steeds herhalen, tellen, controleren, wassen, verzamelen of bijvoorbeeld smetvrees.

Waar komt een dwangstoornis vandaan?

Een dwangstoornis kan ook ontstaan door iets dat je hebt meegemaakt in je leven, bijvoorbeeld een traumatische ervaring. Maar je kunt ook aanleg hebben, als een dwangstoornis in je familie voorkomt, is de kans groter dat je het ook krijgt. Verbindingen in hun hersenen lopen dan anders dan bij andere mensen.

Hoe wordt een dwangneurose behandeld?

Door medicijnen en/of door therapie kun je geholpen worden om van je dwangstoornis af te komen. Een voorbeeld van therapie is ‘exposuretherapie’. De therapeuten zoeken dan situaties op waarin je dwang voelt. Je mag je dwanghandelingen dan niet doen. Je moet dan bijvoorbeeld over het zebrapad lopen zonder te letten op welke strepen je staat. Dit zorgt voor angst en spanning. Vervolgens helpen de therapeuten je om de angst en spanning die je voelt te laten zakken. Als je vaker merkt dat er niets ergs gebeurt, verdwijnt de dwang. In het televisieprogramma Levenslang met dwang gaan mensen met een dwangstoornis in therapie.

Hoe ga je om met iemand die een dwangneurose heeft?

• Iemand met een dwangstoornis schaamt zich soms voor zijn dwang. Ga daarom begripvol en voorzichtig met diegene om. Hij wil liever ook geen last hebben van dwang, maar moet van zichzelf de dingen doen.
• Wees eerlijk en open: het is voor iemand met dwang een opluchting om het bij iemand kwijt te kunnen zonder gek te worden aangekeken.
• Zoek informatie op over de dwangstoornis van je vriend(in). Probeer niet opdringerig te zijn, maar het kan helpen om te weten waar hij last van heeft en waarom.
• Iemand met dwang is ook gewoon een mens en wil zelf ook van alles doen, dus blijf contact houden. Hij zal dan weten dat hij er niet alleen voor staat en dat hij altijd bij iemand terecht kan.

Heb je te maken met een dwangstoornis of een persoonlijke vraag? Kijk dan eens op mindkorrelatie.nl of stopjeangst.nl