1.Wat houd het voordrachtsfestival precies in?

Het voordrachtsfestival is een voorstelling, cursus voor scholen in Nijmegen. Daar kun je je voor opgeven en je doet dan mee met een voorstelling van ongeveer drie kwartier. Hierbij worden vooral gedichten voorgedragen, maar het wordt ook afgewisseld met toneel of muziek.

2. Kun je wat meer over de voorstelling zelf vertellen, wat vond je er van?

Het thema was verlichting. Het was vooral gebaseerd op het tijdperk van de verlichting (17^e en 18^e eeuw),

mensen maakte zich los van de kerk en gingen van groep naar individu. Verder zat er geen verhaallijn in.

Ik vond de voorstelling een heel mooi geheel, en het liep mooi in elkaar over. Het Decor was mooi opgebouwd al was het wel erg simpel. Het decor bestond uit lampjes aan de rand van het podium en een schommel. Het onderwerp verlichting had wat beter mogen doorkomen. Ik denk niet dat het altijd duidelijk was maar… ja het liep mooi in elkaar over.

3.Jullie hebben zelf ook stukken van de voorstelling gemaakt, wat vond je daar zelf van?

Ik hou erg heel erg van gedichten schrijven en een van mijn gedichten was ook opgenomen in het stuk. Dat vond ik erg leuk. We hadden ook een scene gemaakt door middel van een oefening en we wisten niet dat we bezig waren met een stukje van de voorstelling te schrijven.

Bij de oefening kregen we pen en papier en moesten we ergens in het lokaal gaan zitten. De dramalerares zij woorden waar we dingen over moesten schrijven tot zij stop zei. De woorden waren moet, wil en ga. Mijn tekst werd hierdoor wel erg moeilijk omdat ik allemaal opsommingen had opgeschreven. Het maakte het lastig om het te onthouden maar wel erg eigen en dat vond ik mooi.

4.Wat was de grootste uitdaging in het proces?

De manier waarop ik gedichten vertel is een beetje mysterieus en vaag. Mijn gedicht was erg vaag en onduidelijk daar moest ik dus veel op oefenen. Anders zou ik het niet goed brengen en zou het niet bij het stuk passen.

5.Hoe voelde het toen je eindelijk op het podium stond?

Ik ben gewend om op het podium te staan en het voelt een beetje als thuiskomen, iedere keer weer. Het is echt geweldig. Mensen kijken naar je en je weet dat je ze kan beïnvloeden door iets wat je doet of zegt. En verder geef je mensen ook vaak iets mee als ze weer weggaan.

6.Wat kon volgens jou beter?

Het thema verlichting had duidelijker aanwezig mogen zijn. En in een stukje verloor ik een beetje de aandacht van het publiek en werd het oppervlakkiger. Dat vond ik erg jammer.

7.Je hebt zelf een paar gedichten geschreven, zou je er een willen voordragen?

Nu, oké. Even denken, het is een gedicht dat in de voorstelling zat maar heeft geen naam. We noemde het licht omdat het daar ook een beetje over ging. Het gaat zo:

De winternachten tussen dood en leven.

Vallen lange schaduwen wachtend op prooi.

De eenzame verdwaalde, ziet de verre lichten.

Denkend aan een warm bed beginnen zij te lopen.

Tot de ster ook verdwaald een licht schijnt op het oog.

Dat open gaat en nu begrijpt

Dat er schaduwen leeft.